حشویه لقبی برای اصحاب حدیث است، از آن‌جهت که غالباً قائل به تجسم و تشبیه خداوند بودند و احادیث منتسب به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را بدون تحقیق می‌پذیرفتند.
[۳]محمدجواد مشکور و کاظم مدیرشانه‌چی، فرهنگ فرق اسلامی، ص۱۵۸.
ولی ظاهراً ابن ندیم به خطا پنداشته است که وی همان فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری شیعی معروف است. شیخ طوسی متوجه این اشتباه شده و می‌گوید: به‌نظر می‌رسد آن کسی که ابن ندیم ذکر کرده، فضل بن شاذان رازی عامی باشد که عامه از او روایت کرده‌اند.
